صحیح ترین روش پایین آمدن از کوه چیست؟

روش صحیح پایین رفتن از کوه

کوهنورد باید با قدم های کوتاه،ضربه گیر ومتغیر حرکت کرده و تا جایی که می تواند جلوی کشیدگی اندام ها را بگیرد. یعنی قدم برداشتن درهنگام فرود باید کوتاه، کشش دار و تا حد امکان آرام باشد.(نه آنقدر آرام که موجب خستگی عضلات چهارسر ران وعضلات جلو ران گردد.)صحیح ترین روش پایین آمدن از کوه چیست؟

ضمنا از دویدن در سراشیبی ها و برداشتن قدم های بلند بپرهیزید ودر راه های باریک و خطرناک از طناب بعنوان کمک و حمایت استفاده کنید.
مسیر های فرود را میانبر نزنید.
برنامه های کوهنوردی را متناسب با توانایی بدنی خود انتخاب کنید.
با رعایت موارد فوق میتوان ده ها سال به ورزش کوهنوردی بدون بروز عوارض ارتوپدی و مفصلی پرداخت.
مصرف مایعات در حین کوهنوردی: اگر کوهنوردان به نوشیدن زیاد مایعات عادت کنند مشکلات مفصلی کمتری برایشان بوجود میآید زیرا مفاصل از بی آبی رنج میبرند. بخصوص در طول ضرب دیدگی های خفیف و مداوم غضروف ها (به ویژه در زانوها هنگام پایین رفتن از کوه ) مشکل کم آبی بیشتر نمود پیدا می کند،زیرا غضروف ها دارای رگ نیستند واولین جایی هستند که از بی آبی دچار مشکل می شوند.

گام برداري در صعود کوه

1. در هنگام حرکت فاصله ی پاها باید به اندازه عرض شانه ها باشد و پا نباید زیاد از حد باز شود .
2. بدن در هر حالتي ايستاده بر سطح افق عمود باشد.
3. ابتدا پنجه و بعد پاشنه پا روي زمين قرار ميگيرد.
4. در هر گام پاي تكيه گاه صاف سپس پاي بعدي از زمين برداشته شود (نبايد با زانوي خم صعود كرد)
5. تمامي كف پا روي زمين قرار گيرد، باستثناء شيبهاي تند كه با نوك پا گام بر مي داريم، استفاده از نوك پاموجب خستگي زودرس عضلات پا ميگردد.
6. گام برداری باید با حركت يكنواخت، قدم ها يكسان و با ريتم منظم حركت ميكنيم.
7. در شيب هاي بالاي ۲۰ درجه  بهتر است، بصورت زيگزاگي صعود شود. البته هر چه شيب بيشتر مي شود بايد زاويه بين دوخط زيگزاگ كمتر وطول مسير زيگزاگ باتوجه به پهناي منطقه مانور، بيشتر مي شود.
8. برگرداندن عضله به حالت اولیه بسیار مهم است (چون هر اندازه عضله فشرده تر و درحالت انقباض باشد انرژی بیشتری جذب می کند) .
9. باشد .
10. با تنظیم تنفس و گام خود ، از بالا رفتن ضربان قلب ودر نهایت خستگی زودرس جلوگیری کنید (در حالت عادی هر دو گام یک دم و بازدم) و تنفس باید بوسیله بینی و کامل صورت گیرد ( در اصطلاح دیافراگمی باشد) .
11. تنفس از طريق بيني انجام شود زيرا تنفس از دهان باعث خشگي گلو، تشنگي و در هواي سرد سرماخوردگي و عفونت گلو ميگردد.
12. در شيب هاي تند و ارتفاعات بالا با هر گام دم و با گام بعدي عمل باز دم را انجام ميدهيم.
13. پس از هر يك ساعت حركت پنج دقيقه استراحت لازم است.
14. براي هر صعود مهم ترين مسئله تقسيم صحيح انرژي مي باشد.

صحیح ترین روش پایین آمدن از کوه چیست؟

مقالات سایت